Lanie wody

Do ostatniej środy uważałem Barcelonę za wielki klub. Nie tylko z uwagi na piłkarski kunszt prezentowany na boisku, ale również wspaniałych kibiców, a także za to, że w tak bardzo skomercjalizowanym świecie stać ich na reklamowanie UNICEF a nie np. UNILEVER. To co się działo przed konfrontacją z Interem i po niej każe mi zweryfikować swoją opinię.
Najpierw - było to dzień przed meczem - sympatycy Barcelony zaatakowali samochód, którym Jose Mourinho, trener mistrzów Włoch, jechał na konferencję. Tego samego dnia w hotelu zjawiła się policja i zabrała na przesłuchanie czołowego piłkarza gości Samuela Eto'o bo rzekomo nie płacił podatków. Potem w noc poprzedzającą spotkanie grupa kibiców Barcy przez pół nocy hałasowała pod oknami hotelu, w którym zatrzymali się piłkarze z Mediolanu. Policja wezwana o 23.00 zjawiła się i uciszyła krzykaczy dopiero o 3.30 rano.
Jakby tego było mało, po przegranej walce o finał Ligi Mistrzów działacze Barcelony włączyli na boisku zraszacze jedynie po to, aby przerwać radość piłkarzy Interu, a bramkarz Victor Valdes zaatakował Jose Mourinho tylko dlatego, że ten cieszył się z awansu swojej drużyny. To wszystko co tu opisuję świadczy o tym, że działaczom, kibicom i niektórym piłkarzom Barcelony po prostu zabrakło klasy. To żenujące, to dowód arogancji i braku szacunku dla konkurentów.
Takie prysznice, jak ten uruchomiony po meczu z Interem na Camp Nou, włączane są na złość innym nie tylko na piłkarskich boiskach i nie tylko w Hiszpanii. Mam wrażenie, że w Polsce taki zraszacz działa od jesieni 2005 roku. W Barcelonie wydarzyło się coś podobnego, bo triumfowali "nie ci co trzeba".
Tak naprawdę zabawne jest to, iż ludzie rechoczą na widok tych pryszniców, nie zauważając, że to zwykłe "lanie wody".